بهاگر بتوانیم از صدای خود به شکل موثری استفاده کنیم میتواند بهترین وسیله برای انتقال مناسب پیام به دیگران باشد. همچنین در صورت نامناسب بودن صدا، میتواند بزرگ ترین مانع بر سر راه انتقال پیام ما به دیگران باشد. بعضی افراد به دلایل مختلف دارای اختلالات صوتی هستند و این اختلالات صوتی، میتواند مانعی برای برقراری ارتباط با سایرین شود. برای ریشه یابی اختلال صوتی و طراحی مسیر درمان، نیاز است که ارزیابی و تشخیص به درستی انجام شود. گفتار درمانگران متناسب با حیطه تخصصی خود جز افرادی هستند که در تشخیص و درمان اختلالات صوتی نقش مهمی را کنار سایر متخصصان ایفا میکند. گفتاردرمانی یکی از راههای درمان اختلالات صوتی است، گفتاردرمانگران برای درمان اختلالات صوتی در ابتدا باید منشا اختلال را پیدا کنند تا بتوانند مسیر درمانی را طراحی کنند. در این نوشته به نقش گفتاردرمانگران و روش های که آنان برای بهبود اختلالات صوتی استفاده می کنند می پردازیم.
اختلالات صوتی به دلایل مختلفی ایجاد می شوند. پزشکان متخصص در بیماری های گوش، بینی و گلو و آسیب شناسان گفتار و زبان در تشخیص و معالجه اختلالات صوتی نقش موثری دارند. اختلالات صدا منجر به بروز مشکل در صدا، حجم، لحن، تن و سایر کیفیت صدای بیمار می شود. درمان اصلی اختلالات صوتی به عاملی که باعث اختلال صوتی شده بستگی دارد و می تواند شامل صدا درمانی، دارو، تزریق یا جراحی باشد. این مشکلات در زمانی که تارهای صوتی فرد لرزش طبیعی نداشته باشند، به وجود می آیند.
اختلالات صوت به دلایل مختلف بوجود می آیند که عبارتنداز :
اختلالات صوتی به وسیله کیفیت صدای تغییر یافته، زیر و بم صدا، بلندی صدا یا ایجاد صدا با تلاش و تقلا، مشخص می شود. نشانهها و علائم اختلالات صوتی شامل:
نشانه ها و علائم می تواند به تنهای یا ترکیبی از آنها در افراد وجود داشته باشد. در مسیر درمان بعضی از علائم ممکن است از بین بروند، و بعضی دیگر ممکن است همراه با حذف استراتژی های جبران کننده، ظاهر شوند. کیفیت صدای شنیداری و ادراکی در افرادی که دچار اختلالات صوتی هستند، میتواند بسته به نوع و شدت اختلال،اندازه و محل ضایعه (اگر وجود داشته باشد) و واکنشهای جبران کننده فرد متفاوت باشد. شدت اختلال صوتی همیشه نمیتواند تنها بوسیله کیفیت صدای شنیداری ادراکی تعیین شود.
مشکلات صوتی توسط یک تیم که متشکل از متخصص گوش و حلق و بینی و گفتاردرمانگر است تشخیص داده می شود. متخصص گوش و حلق و بینی مکانیسم حنجره را از نظر پاتولوژی بررسی میکنند و اختلال صوت را تشخیص دهند. آن ها با تشخیص ( اختلال- صوتی) تعیین میکنند که آیا اختلال باید از دید پزشکی و با جراحی درمان شود یا با درمان رفتاری. گفتار درمانگر علل اختلال صوتی را شناسایی کرده، علائم صوتی را ارزیابی و عملکرد صوتی بهتری را با روش های درمانی مختلف ایجاد میکند. در مواردی نیز ممکن است سایر متخصصین پزشکی از جمله متخصصین گوارش، آلرژی، ریه و غدد نیز در پروسه درمان مشارکت داشته باشند.
تیم درمان برای پیدا کردن منشاء اختلالات صوتی افراد از روشهای مختلفی استفاده میکند که عبارتند از :
در پروسه تشخیص تیم درمان به دنبال اهداف زیر است :
رویکردهای صوت درمانی عبارتند از: بهداشت صوتی، صوت درمانی نشانهای، صوت درمانی سایکوژنیک، صوت درمانی فیزلوژیک و صوت درمانی انتخابی
اولین گام در بهداشت صوتی بسیاری از برنامه های صوت درمانی میباشد. یک عامل عمده ی ایجاد اختلال تلفظ( اختلال تلفظ نشانه م) بهداشت صوتی ضعیف باشد. نمونه رفتارهایی که باعث بهداشت صوتی ضعیف میشوند، عبارتند از:
داد زدن، صحبت در سر و صدا، جیغ کشیدن، (تولید نشانه م) نویزهای صوتی، سرفه، گلو پاک کردن و hydration ضعیف.
زمان که رفتارهای نامناسب شناسایی شوند، درمان های مناسبی میتواند برای اصلاح این رفتارها طراحی شوند. به محض اصلاح رفتار، احتمال بهبودی صوت یا برگشت آن به حالت طبیعی وجود دارد.
زمانی که رفتارهای صوتی ضعیف اصلاح میشوند، علائم صوتی ممکن است بدون دستکاری مستقیم(تنفس، تشدید، آوا سازی) بهبود یابند. یک مثال رایج کاهش رفتارهای نادرست، دادن زدن در کودکانی است که ندول دارند. با حذف رفتار جیغ کشیدن، ندول ها احتمالا برطرف شوند و صوت بهبود مییابد. اگر رفتارهای جبرانی حاصل از ندولها در زیر مجموعه های صوت به صورت عادت درنیامده باشند، ممکن است بدون احتیاج به اصلاح اجزای صوتی نظیر زیر و بمی نادرست، نفس آلودگی و…. بهبود یا صوت بهبود یابد.
در بهداشت صوتی فرض بر این است که بسیاری از اختلالات صوت مستقیما یک علت رفتاری دارند. این درمان سعی دارد تا رفتارهای سالم بهداشتی را در الگوهای عادی گفتار بیمار وارد کند؛ همچنین بر حفظ سلامت پوشش چین صوتی از طریق hydration کافی و رژیم غذایی، تمرکز میکند.
تمرکز اصلی درمان نشانه ای، اصلاح علائم صوتی ناهنجار یا اجزای صوتی است که حین ارزیابی شناسایی شدند. علائم ناهنجار عبارتند از: زیر و بمی بیش از حد، آوا سازی همراه با نفس آلودگی یا برخورد شدید چاکنایی یا glottal fry.
صوت درمانی نشانه ای بر این مبنا است که اکثر اختلالات صوت به واسطه ی استفاده ی نادرست از اجزای صوتی، از جمله تنفس، آوا سازی، تشدید، زیر و بمی، بلندی و سرعت ایجاد گردیده اند. زمانی که حین ارزیابی شناسایی میشوند، این کاربردهای نادرست( به هنگام تلفظ نشانه م) از طریق تکنیک های مختلف تسهیلی، حذف میشوند یا کاهش مییابند. تکنیک های اصلی درمان نشانهای عبارتند از:
این روش بر این فرض استوار است که اختلالات صوت، علل رفتاری عاطفی یا روانی، اجتماعی دارند. صوت درمانی سایکوژنیک روی شناسایی و اصلاح ناراحتیهای روانی- اجتماعی و عاطفی که با آغاز مشکل صوت و ادامه ی آن مرتبط اند، تمرکز میکند. زمانی که علل روان شناختی بر طرف شوند، اختلال صوت از بین می رود. گفتاردرمانگر باید مهارتهای مشاوره و مصاحبه ی سطح بالایی را در اختیار داشته باشد. همچنین باید در فهمیدن این که چه زمانی مشکل عاطفی یا روان شناختی به ارزیابی و درمان فشرده تری توسط متخصصین دیگر نیاز دارد، مهارت داشته باشد تا بتواند از مهارت گفتاردرمانی برای خوش صدایی افراد استفاده کند.
این روش درمانی مستقیما فیزلوژی مکانیسم صوتی را تغییر می دهد یا اصلاح می کنند، طراحی شدهاست. تولید صوت طبیعی به هماهنگی بین جریان هوا که توسط دستگاه تنفسی تامین میشوند، قدرت، تعادل، هماهنگی و استقامت عضلات حنجره و ساختارهای بالای چاکنایی( حلق، حفره ی دهان و بینی) وابسته است. هرگونه اختلال در تعادل این زیر مجموعه های صوتی، ممکن است منجر به اختلال صوت شود.
اختلال ممکن است در جریان فشار، قدرت و حجم تنفسی به وجود آمده باشد. در ضمن اختلال صوتی ممکن است از تونوسیته، حجم، سختی، انعطاف پذیری و نزدیک شدن چین های صوتی باشد. در آخر، ارتباط ساختارهای تشدیدی بالا چاکنایی و جایگاه( تشدید م) صدا میتواند علت اختلال صوت باشد یا به عنوان یک اختلال صوت شناسایی شود. علل کلی ممکن است مکانیکی، نورولوژیکی یا روان شناختی باشد. علت هر چه باش، رویکرد صوت درمانی به اصلاح فعالیت فیزلوژیک نامناسب از طریق تمرین و دست ورزی می پردازد.
صوت درمانی انتخابی، ترکیبی از یک یا تمام رویکردهای صوت درمانی است. بسیاری از بیماران ممکن است تشخیص یکسانی داشته باشند، اما علل ایجاد کننده ( اختلال صوت- م)، شخصیت، نیازهای صوتی، واکنش های عاطفی، پاسخ های جبرانی و انگیزهی آن ها، با هم متفاوت باشد. به علت این تفاوت ها، افراد دارای اختلال صوتی ممکن است رویکردهای درمانی متفاوت احتیاج داشته باشند. بنابراین، توصیه شده است که گفتار درمانگر فقط به یکی از جهت گیریهای درمانی ( یعنی بهداشت صوتی، صوت درمانی نشانهای، روان شناختی، فیزلوژیک و ترکیبی- م) بسنده نکند و رویکردهای گسترده تری را استفاده کنند. برای داشتن صوت درمانی موفقیت آمیز به گفتار درمانگر توانمند نیاز دارید که به تمام تکنیک هایی صوت درمانی آشنا باشد و بداند در چه موقعیتی برای بیمار دارای اختلال صوتی از چه تکنیکی استفاده کند.
آدمی بر بیان احساسات و افکار خویش، كلمات را با لحنی خشن، ملایم یا معمولی و با زیر و بمی متفاوت، ملایم یا یكنواخت ادا در موقعیت های مختلف میكند. تمام این خصوصیات در برداشتِ شنونده از پیام شما نقشی اساسی دارد. كارشناسان معتقدند كه 38 درصد از استنباط اولیه از هر عبارت، بستگی به نحوه آن دارد. در حقیقت مردم از طرز گفتار ما، درباره ما به قضاوت مینشینند.
اگر صدای آدمی دارای اختلال صوتی باشد مسلما در برقراری ارتباط با دیگران دچار چالش میشود. راه حذف چالش های ناشی از اختلالات صوتی، این است که به گفتاردرمانی صوتی مراجعه کنید تا او متناسب با نوع اختلال، شیوه های درمانی را اتخاد کند.
اگر شما نیز به دنبال برقراری ارتباط بهتر با دیگران هستید اما مشکلات صوتی به شما این اجازه را نمی دهد، میتوانید از مشاوره رایگان سایت خانواده توانمند استفاده کنید و از گفتاردرمانی صوتی برای خوش صدایی خود استفاده کنید تا در ارتباطات اجتماعی بهترین تجربه را داشته باشید.
در صورت نیاز به خدمات گفتاردرمانی لهجه کودکان اوتیسم، سندرم داون، فلج مغزی، نابینا، ناشنوا، کم توان ذهنی و بزرگسالان مبتلا به سکته مغزی، پارکینسون، اختلال بلع، صوت، آفازی، شکاف کام، لکنت می توانید از متخصصان گفتاردرمانگر سایت خانواده توانمند استفاده کنید. برای دریافت خدمات مشاوره کافی است با شماره 09054146911 تماس بگیرید.
ما در خانواده توانمند تلاش میکنیم تا کودکان با نیازهای ویژه به همراه خانوادهشان از کلیه خدمات آموزشی، درمانی، مهارتی و محصولات فروشگاهی که شامل (لوازم توانبخشی، اسباببازی، کتاب، و… بوده است.) متناسب با نیازهای خود بدون هرگونه محدودیت زمانی و مکانی بهرهمند شوند.
سبد خرید شما در حال حاضر خالی است.