پارکینسون از معمولترین بیماری مخرب اعصاب به حساب میآید كه فرد مبتلا به آن بهتدریج توانایی جسمانی خود را از دست میدهد و در صورت عدم مراقبت و درمان، هرلحظه بر شدت آن افزوده میگردد. بیماری پارکینسون در حال حاضر درمان قطعی ندارد ولی با انجام فعالیتهای روزانه و تمرینات ورزشی و انجام کاردرمانی در پارکینسون می توان مشکلات ناشی از وجود این بیماری را تا حد امكان كاهش داده و قوای جسمانی فرد مبتلا را بهطور نسبی متعادل ساخت.
پارکینسون(PD ) یک اختلال عصبی است که به طور عمده بر نورون های تولید کننده دوپامین( دوپامینرژیک) در یک منطقی خاص در مغز، به نام ماده سیاه(سابستنشیا نیگرا) اثر می گذارد. دوپامین نقش مهمی در تنظیم حرکت بدن دارد و کاهش آن می تواند علت بسیاری از علائم بیماری پارکینسون فرد مبتلا باشد. علت این عارضه دقیقا مشخص نیست، اما اکثر کارشناسان تصور میکنند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی می تواند در بروز این بیماری موثر باشد.در طبقه بندی Hoehn Yahr Seale پارکینسون در 5 مرحله دسته بندی میشود:
توجه: تشخیص در این مرحله بسیار سخت میباشد.
توجه:در این مرحله فرد قادر به انجام وظایف روزمره خود است. اما تشخیص بیماری در این مرحله به نسبت آسان میباشد.
توجه:در این مرحله شخص در انجام کارهای روزمره مثل خوردن و پوشیدن کاملا مستقل است.
شخص قادر به راه رفتن و ایستادن است اما به طور قابل توجهی ناتوان و ضعیف شده است غالبا در این مرحله شخص از واکر استفاده میکند و برای انجام کارهای شخصی به افراد وابسته میباشد.
توجه:شخص به مراقبت شبانه روزی نیاز دارد و همچنین ممکن است فرد هذیان و توهم نیز داشته باشد.
بهطورکلی بیماری پارکینسون به علت كاهش و یا از بین رفتن بخش اعظمی از سلولهای عصبی یعنی نرون های تولیدکننده مواد شیمیایی دوپامین در ناحیهای از مغز به نام جسم سیاه به وجود میآید كه مسئول ارسال پیامهای حركتی است.
وراثت (ژنتیك) در ایجاد بیماری پارکینسون نقش بسزایی دارد. بعضی از ژنها باعث کاهش و یا افزایش ریسك فاكتور ابتلا و برخی دیگر منجر به ابتلا موردی بیماری پارکینسون میگردد.
بررسیهای انجامشده نشان داده است كه در محیطهای روستایی و كشاورزی، افرادی كه بهصورت غیرمعمول در معرض موادی مانند علفکشها و مواد آفتکش قرار میگیرند از ریسک بالاتری برخوردار هستند كه پژوهشگران تاكنون نتوانستهاند نوع ژنتیک آن را مشخص كنند. اکثریت محققین بر این اعتقاد هستند كه عوامل مستعد كننده محیطی، شرایط مساعد وراثتی و كهولت سن بهصورت تركیبی زمینه را جهت ابتلا به این بیماری فراهم می آورند.
توجه توجه
بیماری پارکینسون اﺧﺘﺼﺎص ﺑﻪ ﻗﺸﺮ ﺧﺎﺻی از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﺪارد و ﻫﺮ ﻓﺮدی در ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻌیﺘی میتواند ﺑﻪ آن ﻣﺒﺘﻼ ﮔﺮدد.
تشخیص بیماری مبتنی بر معاینه فیزیکی است اما بررسی های آزمایشگاهی و اسکن مغز برای اطمینان از عدم وجود بیماریهای دیگر و رد سایر اختلالات انجام میشود. غربالگری حس بویایی نیز میتواند به تشخیص زود هنگام بیماری پارکینسون، قبل از ظهور علائم حرکتی بیماری کمک کند.
بیماری پارکینسون سه نوع درمان دارد:
کاردرمانی در این بیماران علاوه بر کمک به تخفیف عوارض در تسریع روند درمان نیز موثر است.لرزش اندام، سفتی عضلات و اختلال در عملکرد حرکتی از جمله مهمترین عوارض پارکینسون هستند که با کاردرمانی میتوان به تخفیف آنها و بهبود سایر علائم بیمار کمک کرد.
انجام منظم برنامه کاردرمانی میتواند به بهبود عملکرد، تقویت عضلات ضعیف شده و کاهش لرزش در بیماران مبتلا به پارکینسون کمک کند.
کاردرمانی با ارائه تمرینات تقویتی و حرکات ورزشی مناسب موجب تقویت تدریجی عضلات ضعیف شده در این بیماری شده و به کاهش مشکلات فرد کمک زیادی میکند.
۱- کمک به بیمار جهت استفاده از حس شنوایی جهت سازماندهی فعالیت هایی که نیازمند حرکت میباشند. بدین صورت که در هنگام انجام فعالیتهای حرکتی سعی میشود با او حرف زده شود یا از او خواسته میشود در حالی که مشغول انجام کار است به موضوعی دیگر فکر کند.
۲- آموزش به بیمار جهت استفاده از تحریکات بینایی: بدین صورت که از بیمار می خواهیم برای انجام صحیح و یا اصلاح حرکات از آینه استفاده کند. فرد با تماشا کردن حرکات خود در آینه به منظور افزایش دقت عملکرد، حرکات خود را زیر نظر میگیرد.
کاردرمانگران ارزیابیها، مداخلات و توصیه هایی را در حیطههای مانند موارد زیر ارائه میدهند:
که این شامل کمک به افراد با پارکینسون در راه رفتن، اجتناب از صحبتهای غیر ضروری در هنگام حرکت، توقف در هنگام صحبت کردن و حفظ تعادل میشود.
کاردرمانگران همچنین به بیماران آموزش میدهند که چگونه بدون حرکت ناگهانی تغییر جهت دهند و ثبات خود را حفظ کنند.
کاردرمانگران همچنین نیاز افراد به وسایل کمکی برای راه رفتن و یا ایجاد اصلاحاتی در خانه را بررسی میکنند.
به منظور کاهش خطر سقوط، کاردرمانگران توصیه میکنند که افراد مبتلا به پارکینسون توجه و تمرکز شان را به طور کامل بر راه رفتن بگذارند و برای حمل اشیا از وسایل کمکی جایگزین استفاده کنند.
انتقال از وضعیت نشسته به ایستاده از صندلی، لبهی تخت یا توالت ممکن است برای افراد مبتلا به پارکینسون مشکلاتی را ایجاد کند. کاردرمانگران میتوانند استراتژی هایی مانند استفاده از نشانهای کلامی مناسب و تجویز تجهیزات کمکی را به کار ببرند.
درمانگران روشهای حرکتی برای غلت زدن در تخت، تنظیم وضعیتهای مختلف و چگونگی خروج از تخت را آموزش میدهند.
کاردرمانگران میتوانند وضعیت صحیح نشستن و روشهایی برای کاهش حواس پرتی حین خوردن و آشامیدن را آموزش بدهند و همچنین برای به حداقل رساندن مشکلات، در صورت لزوم تجهیزات کمکی را ارائه میکنند.
کاردرمانگران به افراد مبتلا به پارکینسون کمک میکنند تا فعالیتهای مراقبت از خود که ممکن است برای آنها خیلی آهسته و خسته کننده شده باشد، با روال بهتری انجام بدهند.
آماده سازی غذا، کارهای خانه و خرید کردن ممکن است به علت از دست دادن هماهنگی حرکتی و تعادل و کاهش توانایی انجام چندین کار به طور همزمان، تحت تاثیر قرار بگیرند.
افراد مبتلا به پارکینسون معمولا زودتر خسته میشوند که این ممکن است به علت تلاش بیش از حد برای حفظ وضعیت تنه و وجود استراتژیهای ناکارآمد حرکتی باشد. کاردرمانگران با انجام توصیه ها و ارائه راهکارها به افراد کمک میکنند در این مواقع اقدامات مناسبی را انجام دهند.
یکی از راههای کاهش عوارض بیماری پارکینسون، مراجعه به موقع به متخصین است تا بیماری به موقع تشخیص داده شود. بعد از تشخیص ، گام مهمی که باعث کاهش عوارض بیماری پارکینسون می شود استفاده از متخصصن کارآمد است تا با استفاده از متدهای درمانی متخصصین، عوارض و پیشرفت بیماری کاهش یابد. کاردرمانگران به همراه متخصصانی همچون فیزیوتراپیست ، گفتاردرمانگران و..کمکی بسیاری به افراد پارکینسون میکنند تا بتوانند در مسیر زندگی خود با موانع کمتری روبه رو شوند یا نحوه برخورد با این موانع را به آنان آموزش میدهند. برای ارتباط با متخصصین کاردرمانی میتوانید از مشاوره رایگان سایت خانواده توانمند استفاده کنید.
ما در خانواده توانمند تلاش میکنیم تا کودکان با نیازهای ویژه از کلیه خدمات آموزشی، درمانی، مهارتی و محصولات (لوازم توانبخشی، اسباببازی، کتاب،و…) متناسب با نیازهای خود بدون هرگونه محدودیت زمانی و مکانی از خدمات گفته شده بهرهمند شوند.
سبد خرید شما در حال حاضر خالی است.