معمولا کاردرمانگران از ابزارهای مختلف کاردرمانی جسمی برای نشستن کودکان استفاده می کنند که در این مقاله 10 ابزار کاردرمانی برای نشستن کودک که معمولا در کلینیک های کاردرمانی از آن استفاده می شود، معرفی خواهیم کرد.

نشستن کودک

نشستن کودک یکی از مراحل رشد او محسوب می­شود که معمولا در5 یا 6 ماهگی کودکان توانایی نشستن را کسب می کنند البته سن نشستن برای همه یکی نیست! اما بعضی از کودکان به دلایل مختلف نمی­توانند بدون کمک بنشیند و نیاز به مداخلات درمانی دارند.

اگر نگران رشد کودک خود هستید و سن او از 8 ماه گذشته است و هنوز توانایی نشستن به صورت مستقل را ندارد، حتماً در اسرع وقت با پزشک متخصص اطفال یا کاردرمانگرهای حوزه کودک صحبت کنید.

کاردرمانگران مانند سایر متخصصان برای شروع درمان و برای نشستن کودک به طور مستقل ابتدا او را ارزیابی می کنند و با بررسی وضعیت جسمانی و ذهنی کودک، با انجام تمرینات مختلف و با کمک ابزارهای کاردرمانی به تقویت عضلات تنه و گردن و شکمی کودک کمک می کنند تا نشستن کودک به راحتی انجام پذیرد.

 

10 ابزار کاردرمانی برای نشستن کودک

ابزارهای زیادی وجود دارد که می توانید به کودک کمک کنید تا بتواند توانایی لازم برای نشستن را کسب کند. در اینجا 10 ابزار کاردرمانی  برای نشستن کودک را که در موقعیت و فعالیت های مختلف می توان استفاده کرد را معرفی خواهیم کرد.

 

کیسه های شن

کاردرمانگران از کیسه های شن به عنوان ابزار کاردرمانی برای نشستن کودک استفاده می کنند. وزن کیسه ها عضلات نزدیک کننده ران ها و ساق ها را به سمت زمین می کشد و موجب  افزایش ثبات در وضعیت نشسته می شوند. به طور مثال یک کیسه شن روی هر کدام از ران ها قرار می گیرد تا کودک بتواند توانایی نشستن به طور مستقل را بعد از  انجام تمرینات کاردرمانی با استفاده از  ابزارهای کاردرمانی برای نشستن کودک را کسب کنند.

معمولا کیسه های شن دارای اندازه و وزن های متفاوتی هستند که باید متناسب با اندازه و وزن کودک باشد. به طور مثال یک کیسه شن 15 تا 25 سانتی متری برای کودکان 2 ساله مناسب است.

 

 آتل های فشاری

یکی از ابزار کاردرمانی برای نشستن کودک، آتل­ های فشاری است، این آتل ها با محفظه های هوا، روی دست قرار می گیرند. کاربرد آنها این است که انقباض های غیر ارادی عضله دو سر بازویی را مهار کرده و یک حمایت قابل اطمینان برای اندام فوقانی کودک مبتلا به افزایش تون فراهم می کنند.

در کودکی که عضلات او دچار کاهش تون بوده و ضعیف است، استفاده از آتل باعث ثبات در باز کردن آرنج می شود. با بهبود قدرت و کنترل کودک، می توان با تخلیه ناکامل هوای محفظه ها و سپس استفاده  نکردن از آتل، حمایت را کاهش داد.

 

سطح شیبدار( وج کاردرمانی)

وج کاردرمانی یا همان سطح شیبدار یکی از ابزار کاردرمانی برای نشستن کودک در کلینک های کاردرمانی است. با استفاده از یک سطح شیبدار لگن برای اصلاح غیر فعال تمایل خلفی، بالا می­ آید. یک قطعه فوم سفت با ضخامت 3 تا 10 سانتی متر،زیر مفاصل ران کودک قرار داده می شود. ضخامت فوم، به سن کودک بستگی دارد. برای یک کودک 3 ساله، فوم 3 سانتی متری و برای یک کودک 6 ساله، فوم 10 سانتی متری مناسب است.

 

 ارتزهای مچ پا- پا

ارتزهای مچ پا و اتزهای پا از جمله وسایل کاردرمانی هستند. این بریس ها یا آرتزهای،  مچ پا را در وضعیتی 90 درجه نگه داشته و امکان تحمل وزن با تمام پا یعنی پاشنه، جلوی پا و انگشتان پا را فراهم می­کنند. با کنترل های مچ پاها، فعالیت رفلکسی( بازتابی) کاهش یافته، حفظ وضعیت مورد نظر برای کودک آسان­تر خواهد شد.

 

 فوم

فوم یکی ابزار کاردرمانی برای نشستن کودک است که با قرار دادن یک فوم در بین ران ها، زانوها را در وضعیت صحیح قرار می­گیرند و افزایش تون نزدیک کننده ها را کنترل می­کند. استفاده از گوه های دور کننده که به سطح زیرین نشیمنگاه متصل می­شوند، همین هدف را تامین می­کند.

 

 نیمکت شیب دار

نیمکت شیب­دار یکی دیگر از ابزارکاردرمانی برای نشستن کودک است. سطح که به جلو شیب دارد، تمایل لگن به سمت عقب را کاهش داده، وزن بدن را به روی پاها انتقال می­دهد، و پاها را پایدارتر می­کند. افزایش ثبات، کودک را آرام کرده و افزایش تون عضلانی را کاهش می­دهد.

 

 تسمه های نیلاتکس

تسمه های نیلاتکس یکی ابزار کاردرمانی برای نشستن کودک است که برای تثبیت اندام های  تحتانی، تسمه های نیلا تکس با پهنای 10 تا 15 سانتی متری، روی ران­های کودک و زیر سطح نشیمنگاه بسته می­شوند.

این عمل، ثبات کودک را افزایش داده، شروع نشستن روی نیمکت را آسان تر می ­کند. با بهبود تعادل و کنترل، استفاده از تسمه های نیلا تکس قطع می شود.

 

 

 نردبان

نردبان های چوبی یکی ابزار کاردرمانی برای نشستن کودک  است. کاردرمانگر با کمک نردبان و نیمکت میتواند به کودک در نشتستن کمک کند. نشستن روی نیمکت و گرفتن نردبان، تعادل در نشستن را تقویت می کند.

کودک  یاد می گیرد تا به صورت مستقل و در حالی که نردبانی را گرفته، روی نیمکت یا صندلی بنشیند. برای شروع کار با نردبان کودک با تنه صاف و کمی متمایل به جلو، روی نیمکت می­نشیند و مفاصل ران، زانوها و مچ پاها 90 درجه خم هستند و کف پاها روی زمین قرار دارد.

زانوهای کودک باید در راستای مفاصل ران بوده، با یکدیگر تماسی نداشته باشند. این وضعیت، سطح اتکا را وسیع می کند. و اثر رفلکس های غیر طبیعی اندام های تحتانی را کاهش می­دهد.

از کودک بخواهید در مقابل یک نردبان کوچک بنشیند. کودک در ابتدا با هر دو دستش یکی از پله ها نردبان را می گیرد. اگر کودک توانایی این کار را نداشت از کنار یا جلو، کاردرمانگر با قراردادن دست های خود روی دست های کودک، به او کمک می کند و زمانی که کودک با دست های خود نردبان را گرفت کاردرمانگر حمایت خود را کم می کند تا کودک به طور مستقل از  نردبان استفاده کند.

 

تخت تعادل

زمانی که کودک به مرزهای تعادلی در نشستن آگاه گردید، کاردرمانگر با کمک ابزار کاردرمانی برای نشستن کودک مانند تخت تعادلی یا تیلت برد و تلاش می کند توانایی کودک را  برای نشستن گسترش دهد.

کودک به صورت چهار زانو، روی یک سطح متحرک مانند تخته تعادلی یا تیلت برد می نشیند. اینکار برای القای انتقال وزن روی تخته تعادل است که کاردرمانگر برای انجام این فعالیت به کودک می­گوید: صاف بشین، پایین نیفت. بیا تصور کنیم در یک قایق هستی و موج های بزرگی به سمت تو می آیند. به آرامی تخته را به دو طرف، عقب و جلو و سپس به صورت تصادفی به هر طرف هل می­دهد. سرعت و  تعداد حرکات را تا حد تحمل کودک افزایش می­دهد.

کاردرمانگر در انجام این تمرین کاردرمانی قصد دارند کودک بدون استفاده از دست تعادل خود را برای نشستن حفظ کند. نگه داشتن دست ها درکنار بدن، به کودک اجازه می دهد برای حفظ خودش درصورت از دست  دادن تعادل، از واکنش باز شدن محافظتی استفاده کند.

 

 

توپ سی پی

توپ سی پی یک ابزار کاردرمانی برای نشستن کودک است البته کاربردهای متنوعی دارد. کودک زمانی که از مرزهای تعادلی نشستن آگاه می شود کاردرمانگر از توپ سی پی در جهت افزایش تعادل افراد از آن استفاده می کنند.

زمانی که برای  اولین بار از توپ سی پی استفاده می کنیدف کودک را به خوبی محافظت کنید. توپ سی پی را نگه دارید و کودک را تشویق کنید روی آن بنشیند. کودک را از ناحیه مفاصل ران حمایت کنید یا دست هایش را بگیرید. او را تشویق کنید تا تعادل خود را به طور مستقل حفظ کند.

به محض اینکه کودک تعادل خود را به راحتی روی توپ حفظ کرد، دست هایتان را کنار بکشید. کودک را از دو طرف محافظت کنید و او را تشویق کنید تا شماره 10، آرام روی توپ بنشیند و بعد وزن خود را به میزان کم به دو طرف منقل کند و دستهایش را به یکدیگر بزند و به آرامی روی توپ بالا و پایین برود  برای جذابیت کار می توانید جغجغه با منگوله را به هر کدام از دست های کودک بدهید تا آنها را بالای سرش یا درکنارش تکان دهد.

از کودک بخواهید که زمانی روی توپ سی پی نشسته است پاهایش را به ترتیب بالا و پایین ببرد یا به صورت نظامی حرکت دهد. با کمک توپ سی پی از کودک بخواهید پاهایش را به ترتیب صاف کند درقالب بازی و با کمک توپ سی پی فعالیت های کاردرمانی را انجام دهید.

صندلی کرنرسیت

از صندلی کرنرسیت برای کمک به نشستن کودکان استفاده می­شود. این صندلی قابلیت تنظیم ارتفاع  دارد از دو طرف آن تکیه گاه دارد که باعث محافظت کودک می شود. برای فاصله گذاری ران ها یک حالت برآمده وجود دارد که به کودک در نشستن کمک می کند تا ران های او در فاصله مشخص باشد.

این صندلی ها معمولا دارای میز نیز هستند که به کودک کمک می کنند تعادل خود را در نشستن حفظ کند. با کمک صندلی کرنرسیت کودکان می توانند تجربه نشستن بدون کمک و پاهای کشیده را با استفاده از محافظ را تجربه بکنند.

می توان از تکیه گاه بالایی قابل تنظیم صندلی کرنرسیت برای حمایت از سر یا شانه های کودکان استفاده کرد. طراحی بال و گوشه محکم کرنرسیت به حفظ تقارن ستون فقرات کمک می کند.

حرف آخر

در این مقاله سعی شده ابزارهای ضروری کاردرمانی برای نشستن کودک را معرفی کنیم که معمولا در مراکز درمانی مانند کلینیک های کاردرمانی از آن برای تقویت مهارت نشستن کودکان استفاده می­ شود.

در صورت نیاز به خدمات مشاوره ای برای خرید وسایل کاردرمانی از جمله وسایل کاردرمانی برای نشستن کودک می توانید با شماره 09054146911 تماس بگیرید تا با آگاهی ابزار و وسیله کاردرمانی تهیه کنید.

در ضمن در صورت نیاز به تجهیزات کاردرمانی برای نشستن می توانید به فروشگاه خانواده توانمند سر بزنید و با انواع محصولات کاردرمانی و توانبخشی، گفتاردرمانی آشنا شوید.